Bieszczady we mgle

Niedziela, 5 października 2014 · dodano: 27.12.2014 | Komentarze 0

Gdy zadzwonił nam budzik, to nie wiedzielismy co się dzieje. A tak, to już piąta rano, Pora wstawać.

O szóstej siedzimy już w samochodzie, a o ósmej ruszamy w trasę w formie pętli, która wygląda tak:

Wołosate (738 m.n.p.m.) > Przełęcz Bukowska (1127 m.n.p.m.) > Halicz (1333 m.n.p.m.) > Tarnica (1346 m.n.p.m.) > Wołosate
Długość: ~20 km
Przewyższenie: 967 m

Dość długi początek trasy wiedzie drogą asfaltową, później kamienistą przez las. Nie jest jakoś specjalnie atrakcyjny. Gdy w końcu wchodzimy na normalny szlak przestrzeń się otwiera, a przy okazji zalewa nas mleko. Widocznść w granicach 20 metrów. Widać niewiele, ale ma to swój ciekawy klimat.
Przy jakiś skałkach zatrzymujemy się na krótką przerwę, aby coś zjeść. Mgła osiada na ubraniach, wszystko od zewnątrz jest wilgne.


Mgły nad Bieszczadami


Zaraz wyruszamy


Tutaj mgła jeszcze nie tak gęsta


Budka z biletami do parku


Początkowo drogą kamienistą


Pierwsze widoki po wyjściu z lasu


Zalało nas mleko



Mlecyki, ostatnie w sezonie





Idziemy bardzo wolno, ta mgła w ogóle nie chce się rozejść, czekamy. Wreszcie około trzynastej znika, a nam ukazują się góry. Nie jest to jakaś super, mega widoczność, ale jest dużo lepiej.


Zaczyna przewalać mglę


Coś więcej już widać






Zejście z Halicza


Bieszczady w pełnej krasie















Przełęcz przed nami

Na przełęczy odbijamy w prawo na Bukowe Berdo i podchodzimy pod ostrą ściankę. Tam kilka fot i zawracamy w kierunku Tarnicy.



Ze szczytu jest na co popatrzeć. Słońce chyli się już ku zachodowi, a dookoła przewalają się chmury.


Widok z Tarnicy, niedługo przed zachodem słońca





Zachód słońca...

Kończymy praktycznie równo z zachodem słońca. Dobry wypad. Pogoda w sumie dała radę.

Przehyba, Przehybel, Pohybel - jak kto woli

Sobota, 4 października 2014 · dodano: 22.12.2014 | Komentarze 4

Na lotnisku w Polsce jestem o północy. Tam czeka na mnie tata z Arkiem. Pakuje się i jedziemy. Arka zostawiamy u niego i sami wracamy do nas. O drugiej jesteśmy w domu. Przed spaniem znosimy jeszcze ze strychu rower, zakładam pedały i oliwię łańcuch. O trzeciej idziemy spać.
Pobudka o ósmej, przygotowań ciąg dalszy, dobre śniadanie, o dziewiątej wpada Arek, zaraz potem Kuba.
O dziesiątej wyjeżdżamy.
Za mną cały tydzień pracy, choroby i antybiotyku... i jeszcze ta podróż i niedospana noc... Obawiam się, że to będzie ciężki wyjazd, zwłaszcza, że celem jest Przehyba (dla bardziej wtajemniczonych Pohybel, bądź też Przehybel). Jedzie się całkiem fajnie. Kierunek: południowy zachód. Na rozgrzewkę płaski odcinek do Gorlic i dalej. Pierwszy dłuższy podjazd to podjazd pod Ropę. Idzie gładko.
Chłodno, mgliście - tak przez cały czas.




Za sprawą mgły widoczność bardzo słaba

W Grybowie na światłach odbijamy w lewo na Ptaszkową i bocznymi drogami dojeżdżamy do Starego Sącza. Po drodze zaliczamy długi i stromy podjazd.


W Grybowie


Przyjemnymi, bocznymi drogami


Wygibasy z plecakeim


O mało co nie skończyło sie to wypadkiem



Linia kolejowa na wysokości powyżej 500 m.n.p.m


Odsłonięte piaskowce


Znowu w górę


Łapiemy pobocze?




Królewski Szlak Rowerowy, Biecz - 72 km.

W Starym Sączu na rynku zatrzymujemy się i bierzemy coś na ząb. Nie siedzimy długo, bo zimno. Z pełnymi już żołądkami ruszamy na kulminacyjny etap wyprawy - Przehybę.



Postój w Starym Sączu



I skręt na Przehybę, a jednocześnie początek podjazdu o długości 12 kmZaczyna się niewinnie. Pierwsze kilometry idą lekko, średnie nachylenie waha się od 3 do 6%. Już na samym początku wjeżdżamy w mgłę gęstą jak mleko. I tak cały czas. Mimo wszystko kraobraz dookoła bardzo ciekawy. Strumyk biegący wzdłuż szosy, drzewa wyłaniajace się z mgły.
Każdy kolejny kilometr coraz cięższy, powoli zaczynam czuć osłabienie i odstawać za chłopakami. Końcówa dość ciężka, ze cztery kilometry o nachyleniu 10%.

Pierwsze metry podjazdu dnia






Wyłaniam się z mgły

Krótko przed szczytem cała mgła magicznie znika. Pokazuje się błekitne niebo i miejscami chmury. Finishujemy wspólnie, satysfakcja jest, jesteśmy na górze, wyjechaliśmy bez postojów. I w sumie... nie czujemy się jakoś bardzo zmęczeni.


Satisfaction


Przed szczytem mgła ustąpiła

Charakterystyka podjazdu w skrócie:

• Długość podjazdu: 11 km o nachyleniu 6.9%.
• Przewyższenie: 764m
• Maksymalne nachylenie na 200m: 15.9%
• Największe nachylenie na 500m 13.6%
• Maksymalne nachylenie na 1km: 11.8%

Pierwsze co, to idziemy na taras. Widok wynagradza tę całą jazdę we mgle, coś pięknego. Później ruszamy kawałek drogą kamienistą i znajdujemy polankę z równie ładnymi widokami. Z tego co pamiętam jest tam lądowisko dla helkopterów.


Panorama z tarasu widokowego na Przehybie





Widok z lądowiska dla helikopterów



Wygląda to kapitalnie





Niesamowite błocisko


Wspaniale się po tym jechało







Czas na zjazd. Znów wjeżdżamy w mleko, szybko się nie da, nic nie widać i robi się niesamowicie zimno. Nawierzchnia mokra. Wilgotność duża. Na dół docieramy zmarznięci.




Po zjeździe zatrzymujemy się na ostatni postój. Kupujemy po kanapce z subwaya i w drogę. Już zaczyna robić się ciemno, ale po takiej strawie nabieramy chęci do życia.





Ostatnie jakieś 50 km przebiega bez specjalnych wydarzeń, nikt nie łapie gumy, ani nic w tym rodzaju. Jedziemy już w całkowitej ciemności. Ja z Kubą z dobrym oświetleniem, Arek trochę gorzej, ale jakoś łapie trochę naszego światła.
Ostatnie 20 km dla mnie już ciężkie, ale jakoś docieram do domu. O godzinie... dziewiątej gdzieś.

Temp. 6-13C


W Libuszy, prawie finish

Koło dwunastej idę spać. Znów się nie wyśpię. Jutro o piątej rano w Bieszczady. Oooo tak!

Burnham Beeches

Poniedziałek, 15 września 2014 · dodano: 19.11.2014 | Komentarze 0

W sumie często tamtędy przejeżdżam, ale teraz dopiero zajechałem do tego  jakby rezerwatu. Nie jest on duży, ale udało się cyknąć kilka ładnych fot.

Jakość dróg demotywująca...

Po robocie

Środa, 10 września 2014 · dodano: 19.11.2014 | Komentarze 0

Krótka rundka.

Kierowcy irytują

Wtorek, 9 września 2014 · dodano: 19.11.2014 | Komentarze 0

Jak w temacie.

Krótko po pracy

Niedziela, 31 sierpnia 2014 · dodano: 19.11.2014 | Komentarze 0

W dobrym tempie.

Po dziurach

Sobota, 30 sierpnia 2014 · dodano: 18.11.2014 | Komentarze 0

Po dziurawych, super wąskich i zarośniętych bocznych drogach. Pogoda ok, pochmurnie, niezimno.


Tunel


Typowa angielska dróżka



Posępne niebo


Angielskie pagórki


Nie idzie się rozpędzić, wąsko, a do tego nic nie widać


Zjazd, tragicznie dziurawy

Praca

Środa, 27 sierpnia 2014 · dodano: 18.11.2014 | Komentarze 0

Dojazdy

Windsor Park

Niedziela, 24 sierpnia 2014 · dodano: 18.11.2014 | Komentarze 0

Musiałem odpocząć od tego miejskiego hałasu, wiec wybrałem się na typowo rekreacyjną jazdę po Windsor Parku. 

Początek standardowo przez centrum Slough, później Datchet, Windsor i w końcu sam park. Jest on całkiem ładny i duży, lecz niestety też jest tam dość dużo ludzi, mimo wszystko jest tam spokojniej i przyjemniej niż w mieście. 
Po około 15-20 kilometrach po parku i wielu fotach czas na powrót i podciąganie średniej po niezbyt szybkim, wcześniejszym odcinku. Powrót tą samą drogą. 

Nad wodę - Black Park Lake

Sobota, 23 sierpnia 2014 · dodano: 18.11.2014 | Komentarze 0

Naszło mnie dziś na robienie zdjęć i taką luźniejszą traskę. Pojechałem do Black Parku. Pierwszy odcinek, jakieś 8 km, bardzo spokojny, później chwila spędzona  w parku. Następnie ruszyłem dalej, ale tempem dużo lepszym. Powrót okrężną drogą. Pogoda bardzo dopisała, idealna do robienia fot, i czas też dobry, godziny juz prawie wieczorne. 

Trochę fot :