Magura Małastowska

Środa, 23 lipca 2014 · dodano: 24.10.2014 | Komentarze 2

Dzisiejsza wycieczka miała wyglądać inaczej, niestety pogoda pogoda pokrzyżowała nasze plany. Mieliśmy uderzyć na Krynicę oraz podjechać pod granicę ze Słowacją, ale na tamte tereny były zapowiadane burze, a więc odpuściliśmy.
W zamian pomyśleliśmy pojechać przez Sękową na Magurę Małastowską (813 m.n.p.m.), następnie zjechać niebieskim szlakiem do Owczar, później Gorlice i dom.

Wyszło bardzo krótko, ale dobrze wyczuliśmy pogodę, bo niedługo po powrocie do domu puścił się deszcz.
Poranek ładny, jechało się dobrze. Aż do przełęczy było w większości słonecznie. Później zaczęło się mocno chmurzyć.
Podjazdu jest kawałek, trzy kilometry z hakiem do przełęczy, później jeszcze gdzieś koło dwóch, w tym większa część drogą kamienistą. Sam szczyt jest zalesiony, choć idąc grzbietem zdarza się kilka prześwitów.

Zejście szlakiem niebieskim w stronę Owczar to typowy szlak pieszy, kilka momentów naprawdę ostrych, bardzo trudno się zjeżdżało, zwłaszcza, że opony mieliśmy nie do końca przystosowane do jazdy po takim terenie. Mimo to udało się cało dotrzeć na dół i wstrzelić się na drogę kamienistą. Tam całkiem ładny odcinek z widokiem na pochmurne niebo i przeprawą przez potok. Później asfaltem cały czas w dół, aż do Gorlic. W delikatesach zrobiliśmy postój i porządnie zjedliśmy. I właśnie wtedy zaczęło lekko pokropywać. Deszcz zaczął się dopiero, gdy już siedzieliśmy w domach i się śmialiśmy.

Foty:


Początek podjazdu pod przełęcz


Na przełęczy




Szczyt




Bardzo ostry, ale tutaj tego nie widać










Piękne widoczki po wyjeździe z lasu
















W Owczarach




Zajęty jedzeniem

Nocne klnięcie

Wtorek, 22 lipca 2014 · dodano: 21.10.2014 | Komentarze 2

Pierwsza część trasy samotnie, przez Lipinki i Pagorzynę.

Druga wieczorem, w towarzystwie Kuby, który wrócił z Krakowa. Mi jechało się świetnie, ale mój towarzysz coś nie był w formie. Muszę szczerze przyznać, że ostro na niego kląłem. 
A jechaliśmy naszą standardową Wielką Pętla Kobylańską.

Pozdro Kubcyk :-)


W Pagorzynie


Już niedługo zajdzie

Bartne + Święcany

Niedziela, 20 lipca 2014 · dodano: 21.10.2014 | Komentarze 2

Bartne

Pobudka o 4 . Ja z dużymi lagami, ale jakoś wygrzebałem się z łóżka, z lekką pomocą Kuby. 

Wyruszyliśmy około 5.30, tempo bardzo słabe, Kubę nadal bolał brzuch. Początkiem było chłodno, ale wszystko wskazywało, że dzień będzie piękny. Koło mostu w Sękowej zrobiliśmy dłuższy wymuszony postój. Kuba próbował zregenerować trochę sił, lecz wszystko wskazywało, że trzeba będzie zwrócić. Po dłuższych rozważaniach zdecydowaliśmy jednak jechać dalej.

Po kilku kilometrach odbiliśmy w lewo, w kierunku Bartnego. Droga całkiem ok, mało ruchliwa, widoki bardzo ładne, jedyny minus to miejscami nawierzchnia. Tak pnąc się cały czas w górę dojechaliśmy do schroniska PTTK w Bartnem. Tam zaczyna się niebieski szlak, którym to ruszyliśmy w kierunku Małastowa. Kawałek musieliśmy zwrócić i zaraz odbić w lewo na drogę kamienistą. Ciągnęła się ona przez kilka kilometrów, z całkiem fajnym pojazdem, potem zjazd i powrót na asfalt. Zaliczyliśmy Banicę i ruszyliśmy w stronę Małastowa, praktycznie cały czas w dół, aż dotarliśmy do głównej. Tam stanęliśmy przed wyborem, w lewo - na Magurę - cel wycieczki, czy w prawo, prosto do domu. Oczywiście odpowiedź była prosta (zresztą podjęta już wcześniej), do domu! No niestety. Do Sękowej praktycznie cały czas lekko w dół, za kościółkiem w prawo Dominikowice, Kobylanka i dom. 




Widok na moje podwórko


Mina nie świadczy o niczym dobrym...






Most w Sękowej 


Sękówka













Cerkiew w Bartnem




Końcówka podjazdu pod schronisko w Bartnem




Satelity 


















W tle początek podjazdu na Magurę

Święcany 

I stało się, mnie też zaczął boleć brzuch (dzięki Kuba :)). A stało się to popołudniem. Zaraz po tym okazało się, że muszę jechać do Święcan, załatwić pewną sprawę. A konkretnie, wziąć od brata, który akurat spędza tam weekend, podpis potrzebny na jutro w jakimś urzędzie. 
Jakoś objechałem, ale czułem słabość. 

Do Martyny

Sobota, 19 lipca 2014 · dodano: 21.10.2014 | Komentarze 0

Z Bieszczad wróciliśmy z tatą około 18. Z grubsza się rozpakowaliśmy, zjedliśmy, wziąłem prysznic i pojechałem odwiedzić Martynę i odebrać Kubę na pierwszą wspólną jazdę od października. Niestety, nie zastałem go w dobrej formie. Nie będę przybliżał szczegółów, powiem tylko, że często musiał zaglądać do łazienki. Po chwili spędzonej u Martyny udaliśmy się w drogę powrotną. Było już ciemno. Pojechaliśmy przez Binarowską, nie tak jak ja w pierwszą stronę, czyli przez Kamieniec. Po płaskim w Binarowej dosyć ostro docisnąłem, koło 35 km/h, lecz Kuba z powodu niedyspozycji zostawał. Ale i tak, jak na jazdę z bolącym brzuchem to tempo było dobre. 

W Strzeszynie zatrzymaliśmy się u Kuby i wpadliśmy na pomysł trasy w niedzielę z samego rana. I na jeszcze jeden, żeby przespać się u mnie i rano wystartować razem. Tak więc pojechaliśmy do mnie. Przed snem jeszcze pogaduchy z moimi rodzicami, głównie o polityce :p


Widok z Kamieńca




Chyli się ku zachodowi

Dojazdy na wakacjach

Środa, 16 lipca 2014 · dodano: 06.08.2014 | Komentarze 0

Suma wszystkich dojazdów podczas moich wakacji w Polsce. 
Pozostałe wpisy nieco... trochę bardziej niż nieco się opóźnią, z powodu awarii laptopa (najprawdopodobniej padła karta, bądź płyta główna) i niemożności dodania zdjęć. 
Dodawanie wpisów z telefonu nie jest zbyt przyjemne. Jeszcze w Polsce lap działał, ale nie było czasu...

Kurpiel i tegoroczny Vmax

Środa, 16 lipca 2014 · dodano: 23.07.2014 | Komentarze 0

Cel trasy: Szerzyny, obczaić jakąś szosówkę, którą chce zakupić Arek.

Do biedronki w Bieczu samotnie, tam spotykam Arka i dalej, na Kurpiel już w towarzystwie. Niebo wygląda nie pewnie, cały czas pogrzmiewa i się kotłuje. W Święcanach zahaczany jeszcze do Arka do domu wziąć piłkę do siaty dla chłopaków grających pod szkołą w Święcanach.
Gdy już tam dojeżdżamy chmury są naprawdę blisko, grzmi głośniej. Rezygnujemy z jazdy na Szerzyny, zostaję na jednego seta w plażówę, Arek na dłużej. Powrót do domu samotnie.
Nie zlało mnie.


Strzeszyńska prosta


Kokpit z nową lampką


Kotłuje się


Arek


Kurpiel, zjazd to tu zawsze pada Vmax


Zachodzące słońce na Kurpielu

Nareszcie w domu - rozjazd

Niedziela, 13 lipca 2014 · dodano: 23.07.2014 | Komentarze 1

Oj dawno nie dosiadałem mojego ukochanego górala. Zaraz po powrocie i krótkim odpoczynku po pieszej wycieczce wskoczyłem na niego by sprawdzić, jak się sprawuje po małej restauracji. 
Czasu miałem niewiele, ponieważ wróciliśmy dość późno. Trasa wyszła bardzo krótka, ale za to w dobrym tempie. Vavg >30.
A przebiegła ona dosyć standardowo:
Libusza > Kobylanka > Kryg > Libusza

W Krygu miejscami nowy asfalt.
Jutro nie pojeżdżę, Kraków.

Sprawy w Gorlicach

Środa, 5 lutego 2014 · dodano: 06.02.2014 | Komentarze 1

Trzeci dzień z rzędu pogoda jest po prostu piękną. Przynajmniej na taką wygląda, lecz okazuje się, że do jazdy nie jest do końca przyjazna. Przez cały czas w pierwsza stronę i momentami w drugą przeszkadza mocny wiatr. Ale jakoś toczę się do Gorlic, ze średnią ledwo powyżej 20 km/h. Na szczęście powrót ok. 30 km/h.
W Gorlicach kupuję parę rzeczy przed wyjazdem i wracam przez Kobylankę.

Kurpiel

Wtorek, 4 lutego 2014 · dodano: 06.02.2014 | Komentarze 2

Kolejny słoneczny dzień. Czasu mało, lecz szkoda go nie wykorzystać na jazdę. Wsiadam więc na rower i jadę do Święcan pożegnać się z ciocią i wujkiem, oraz kuzynką, gdyż mój czas w Polsce dobiega końca, a przy okazji zaliczam jeden z moich ulubionych podjazdów - Kurpiel. Po drodze przejeżdżam przez moje ukochane miasto - Biecz.


Panorama Biecza


Tory kolejowe


Rzeka Ropa


Jedzie się ciut lepiej niż wczoraj. Momentami wręcz za ciepło.

Przez Zagórzany do Gorlic

Poniedziałek, 3 lutego 2014 · dodano: 06.02.2014 | Komentarze 0

Późnym rankiem wybrałem się do Gorlic na wizytę u dentysty. Pojechałem przez Kobylankę, później okrężną drogą przez Zagórzany i na Gorlice wleciałem Stróżówką. Powrót przez Klęczany. 
Pogoda wyśmienita, niebo czyste, ciepło jak na tę porę roku. Biomet zdecydowanie korzystny.
Lecz niestety, kondycja słaba. Ale już niedługo zacznę na poważnie odrabiać te ostatnie miesiące niemożności jazdy.



Wyświetl większą mapę